Καλό μήνα και καλό φθινόπωρο! Δεν ξέρω πόσες φορές άκουσα ή διάβασα αυτή τη φράση σήμερα. Στο τηλέφωνο, σε sms, σε email, πρόσωπο με πρόσωπο... Δεν είναι όμως μια απλή φράση, ευχή είναι οπότε όσες περισσότερες φορές γίνω αποδέκτης της τόσο καλύτερα!
Κάθε πρωτομηνιά αλλάζουμε τις ευχές μας, τις κάνουμε χαιρετισμό και ελπίζουμε για το καλύτερο. Ειδικά όμως στην αλλαγή των εποχών, στην πρώτη μέρα της καθεμιάς από αυτές η ευχή διευρύνεται, πιάνει τρεις ολόκληρους μήνες...
Και κάθε φορά, η νέα αυτή αρχή σηματοδοτεί την ανάγκη για αλλαγή. Την ανάγκη για νέα ξεκινήματα και νέους στόχους, για αλλαγές και τακτοποιήσεις. Τους μεγαλύτερους στόχους συνήθως τους κρατάμε για την Πρωτοχρονιά, εκεί που αλλαγή είναι πιο μεγάλη και πιο σπουδαία. Αλλά εκεί που είναι ημερολογιακά χωμένη η Πρωτοχρονιά, από γιορτές ερχόμαστε και σε γιορτές πηγαίνουμε. Και εκτός από την ημερομηνία (που σημειωτέων σε μένα παίρνει λίγες μέρες παραπάνω να συνηθίσω να γράφω σωστά) δεν φαίνεται να αλλάζει κάτι άμεσα. Ενώ τώρα, το Σεπτέμβρη εννοώ, είναι διαφορετικά. Είναι πραγματική αρχή. Τελειώνουν οι διακοπές και επιστρέφουμε στις δουλειές μας, στην καθημερινότητά μας. Σεπτέμβρη αρχίζει το Ακαδημαϊκό έτος, Σεπτέμβρη ανοίγουν τα σχολεία, Σεπτέμβρη τοποθετείται και η αρχή της Ινδίκτου.
Μήπως τώρα είναι η Πρωτοχρονιά; Μήπως να μην αναβάλλω το μεγάλο στόχο για ένα τετράμηνο; Αυτό θα κάνω, θα βάλω σήμερα την Πρωτοχρονιά μου! Θα υποδεχτώ αυτό το Σεπτέμβρη σαν τον πρώτο μήνα της καινούργιας μου ζωής. Θα κάνω και αλλαγές, μου το υπόσχομαι. Ίσως όχι σπουδαίες και μεγάλες γιατί μ΄αρέσει αυτό που ζω αλλά μικρές και ασήμαντες (πείτε μου ότι δεν είναι μείζονος σημασίας να κοιμάμαι μερικά βράδια με το μακιγιάζ και δεν θα ξυπνήσω μια μέρα σταφιδιασμενη γριά).
Καλό μήνα λοιπόν, καλό φθινόπωρο και καλή χρονιά! Εύχομαι όλοι να κάνουμε τις ανακατατάξεις μας, να καλωσορίσουμε τις αλλαγές που οι ίδιοι θα ορίσουμε και να θέσουμε τους πιο ουσιαστικούς για μας στόχους που θα έχουμε ήδη πετύχει ως τον επόμενο Σεπτέμβρη!
ΥΓ1: Όμορφη λέξη το φθινόπωρο, εύηχη. Αλλά αν σκεφτείς την ετυμολογία της νομίζω ότι θα συμφωνήσετε ότι αυτή η ιδιαίτερη εποχή αδικείται. Ορίζεται ως εκείνη κατά την οποία φθίνουν οι οπώρες. Γιατί να την ορίσουμε με βάση αυτά που φθίνουν και όχι αυτά που ξεκινούν; Όχι, δεν θα μετονομάσω το φθινόπωρο, αρκετά αιρετική ακούγομαι απόψε, απλά θα προσμένω τον ήχο των βημάτων πάνω στα ξερά πεσμένα φύλλα και τα πρωτοβρόχια για να καθαρίσει η ατμόσφαιρα, να ξεπλυθούν οι δρόμοι και να ΄ρθει κάθαρση και στις ψυχές ακόμα... Τελικά τ΄αγαπάω το φθινόπωρο!!
ΥΓ2: Ένας μικρός γλυκός παλιός Σεπτέμβρης
Ένας μικρός Σεπτέμβρης βάζει τα κλάμματα
που στο σχολειό τον πάνε να μάθει γράμματα
θέλει να παίξει ακόμα με τ'άστρα τ' ουρανού
πριν έρθουν πρωτοβρόχια και συννεφιές στο νου
πρωτάκι, σχολιαρούδι, του κλέβουν το τραγούδι,
του κλέβουν το τραγούδι...
Ένας γλυκός Σεπτέμβρης στάζει το μέλι του
σωστό παληκαράκι τρυγάει τ' αμπέλι του
στα Σπάτα λινοβάτης, στο Κορωπί γαμπρός
να τρέμουν τα κορίτσια στα βλέφαρά του μπρος
φυσάει ο απηλιώτης, ο ζέφυρος της νιότης
φυσάει ο απηλιώτης...
Ένας παλιός Σεπτέμβρης φίλος αχώριστος
καθώς περνούν τα χρόνια γίνεται αγνώριστος
το κόκκινο ραγίζει στα μήλα της Ροδιάς
κίτρινα πέφτουν φύλλα στον κήπο της καρδιάς
Η νύχτα μεγαλώνει, δίχτυα στο φως απλώνει,
η νύχτα μεγαλώνει...
ΥΓ3: Και τι έχει ο ήλιος που δεν έχω να σου δώσω
αυτός τη νύχτα κλείνει εγώ μένω ανοιχτός
κι αν καταφέρω και τον πάγο σου τον λιώσω
κάθε Σεπτέμβρη θα γεμίζουν όλα φως...
