Εσείς!!!

Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009

Ραστώνη


Αποχαιρετώ το καλοκαίρι με μια εικόνα που μου χάρισε, ένα από τα μεσημέρια του, κάπου στο Θησείο...
Καλωσορίζω το φθινόπωρο κουνώντας κι εγώ τα γυαλάκια στο καλειδοσκόπιο.
Καλώς σας βρίσκω!

Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009

Οι ZZ Top τον Οκτώβρη στην Αθήνα


Εάν ακούγοντας το όνομα «ZZ Top» δεν σας έρχεται κάποιο τραγούδι, σίγουρα η όψη των δυο γερόλυκων της ροκ σας είναι γνωστή. Άλλωστε οι μακριές γενειάδες και οι ηλεκτρικές κιθάρες είναι το σήμα κατατεθέν του τρίο από τον Αμερικάνικο Νότο. Οι ZZ Top δεν έχει εμφανιστεί ποτέ στη χώρα μας, όμως αυτό σύντομα θα αλλάξει, αφού θα βρεθούν για πρώτη φορά στην Αθήνα το Σάββατο 24 Οκτωβρίου στο Κλειστό Γυμναστήριο Παλαιού Φαλήρου (Tae Kwo Do).
Οι ZZ Top σχηματίστηκαν το 1969 στο Houston του Texas και κατέχουν ένα μοναδικό ρεκόρ, αφού για 40 χρόνια δεν έχει γίνει η παραμικρή αλλαγή στη σύνθεσή τους. Την τριάδα αποτελούν οι Billy Gibbons (κιθάρα - τραγούδι), Dusty Hill (μπάσο – τραγούδι) και Frank Beard (ντραμς). Έχουν στο ενεργητικό τους 15 studio άλμπουμ και περισσότερα από 20 πετυχημένα singles. To ντεμπούτο τους κυκλοφόρησε το 1970 και μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 14 albums.Μόνο στην Αμερική έχουν πουλήσει περισσότερο από τριάντα εκατομμύρια αντίτυπα με πρώτο το Eliminator που έχει ξεπεράσει τα έντεκα εκατομμύρια!
Ανάμεσά στα τραγούδια τους βρίσκονται ροκ ύμνοι όπως τα «La Grange», «Sharp dressed man», «Gimme all your Lovin’», «Rough Boy», «She just killed me». Τα τραγούδια «Blue jeans blues» και «Jesus just left Chicago», δύο από τα καλύτερα texas blues που γράφτηκαν ποτέ αποτελούν τον ύμνο των απανταχού τσοπεράδων Beer Drinkers and Hell Raisers. Φέτος η περιοδεία που πραγματοποιούν στην Αμερική μαζί με τους Aerosmith ήταν ένα από τα γεγονότα της χρονιάς και η κάλυψη της απασχόλησε τα ΜΜΕ σε παγκόσμιο επίπεδο. Όμως η sold-out τουρνέ διακόπηκε άδοξα μετά τον τραυματισμό επί σκηνής του Steven Tyler, τραγουδιστή των Aerosmith.
Πηγη e-radio.gr

Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009

Moonchild-Rory Gallagher

Φταίει το φεγγάρι που με πήρε απ΄το χέρι...

Έλεγα να περιμένω. Να περιμένω να λάβουν τις προσκλήσεις τους όλοι, να γυρίσουν το σωλήνα στο καλειδοσκόπιο, να σχηματίσουν τις εικόνες τους και μετά να ξανακουνήσω τα κρυσταλλάκια. Δεν άντεξα. Το φεγγάρι φταίει. Αποποιούμαι κάθε ευθύνη. Αυτό με πήρε απ΄το χέρι. Είναι ο μόνος ένοχος...
Μ΄αρέσει το φεγγάρι ολόγιομο, όταν αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα να φανερώσει το πρόσωπό του ολόκληρο. Αγαπώ τα φεγγάρια του χειμώνα. Αυτά που μισοκρύβονται πίσω από τα σύννεφα και κοντοστέκονται στην αυθάδικη παρουσία της ομίχλης. Νιώθω πως πρέπει να τα υπερασπιστώ. Δεν έχουν τραγούδια να μιλούν γι΄αυτά, ούτε κοσμούν πολλές φωτογραφίες, τουλάχιστον όχι τόσες όσες αυτά του καλοκαιριού. Θέλω να ξέρουν ότι υποκλίνομαι στη θαμπή τους γοητεία, ότι θα τα κοιτώ πάντα με τα μάτια και την καρδιά μου ανοιχτά (και δεν θα τα εγκαταλείπω όταν τα χέρια μου παγώνουν ακουμπώντας στο μεταλλικό τηλεσκόπιο).
Του καλοκαιριού τα φεγγάρια όμως είναι αλλιώς... Με την αυτοπεποίθηση της όμορφης γυναίκας, αυτής που ξέρει πως τα βλέμματα στρέφονται πάνω της στο πέρασμά της, επιδεικνύουν τα κάλλη τους από ψηλά και περιμένουν να εισπράξουν το θαυμασμό. Και έχουν κι άλλα προσόντα... Εκτός από εμφάνιση διαθέτουν και μυαλό! Για να μην προκαλέσουν ζήλια και φθόνο αφήνουν λίγα από τα φτιασίδια τους να φτάσουν μέχρι εδώ. Ρίχνουν ένα μαγικό φως που σαν καλλυντικό φτιαγμένο με μυστική συνταγή απαλύνει ρυτίδες από κτίρια, πρόσωπα, ψυχές... Αυτή η φεγγαρόσκονη είναι ξελογιάστρα, είναι ξεμυαλίστρα σας λέω...
Κι αυτό το φεγγάρι του Αυγούστου, το πιο όμορφο απ΄όλα. Το πιο τραγουδισμένο, το πιο φωτογραφημένο, το πιο παινεμένο. Αυτό που γίνεται η αφορμή φιλιά να αλλάξουν χείλη, αυτό που ακούει κάθε χρονιά όρκους ερωτευμένων και κρατάει τα μυστικά τους, αυτό που κάνει μέχρι και τα αρχαία μνημεία να συμμετέχουν στη γιορτή του. Αυτό με πήρε σήμερα από το χέρι...
Το κοιτώ και στα αυτιά μου έρχεται της Μούσχουρη η φωνή με το χάρτινο φεγγαράκι της. Το κοιτώ και ο Μπιθικώτσης τραγουδάει για μένα το ¨φεγγάρι μάγια μου ΄κανες¨. Το κοιτώ και σκέφτομαι ότι θα το πιω απόψε, όπως ο Πουλόπουλος για να μεθύσω. Το κοιτώ και ξέρω πως η βόλτα του θα είναι στης αγάπης μου την πόρτα. Μα πιο πολύ απ΄όλα το κοιτώ και ακούω το Ρίτσο μιλώντας εκ μέρους της ηλικιωμένης γυναίκας με τα μαύρα να απευθύνεται στο νέο:
¨ Άφησέ με να έρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε! Είναι καλό το φεγγάρι, - δε θα φαίνεται που άσπρισαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις. Άφησέ με να έρθω μαζί σου...
...Το ξέρω πως καθένας μοναχός πορεύεται στον έρωτα, μοναχός στη δόξα και στο θάνατο. Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί. Άφησε με να έρθω μαζί σου...¨
Ελάτε πιο κοντά να σας πω ένα μυστικό. Υπάρχει κι άλλος ένας λόγος που το Αυγουστιάτικο φεγγάρι ξεχωρίζει. Γλυκαίνει τη βραδιά και ζαλίζει τις νεράιδες. Τότε αυτές χορεύοντας πηγαίνουν προς το ποτάμι και λούζουν τα μαλλιά τους κάτω από το φεγγαρόφωτο, παίζοντας μεταξύ τους και γελώντας. Αν βρεθείτε εκεί κοντά και σιωπήσετε για λίγο μπορεί να ακούσετε το τραγούδι τους. Πρέπει να βιαστώ, να φτάσω πριν ξημερώσει...
Την καληνύχτα μου (πασπαλισμένη με φεγγαρόσκονη)

Πανσέληνος


Η Αθήνα σήμερα κάτω απ’το ολόγιομο φεγγάρι



Κυριακή 2 Αυγούστου 2009

Καλή χρωματιστή αρχή!!!

Καλή αρχή! Ευχαριστώ για την πρόσκληση! Είναι τόσο χρωματιστή που δεν μπορώ να αντισταθώ... Και ποιος θα αρνιόταν δηλαδή να κοιτάξει μέσα από ένα καλειδοσκόπιο; Πόσο μάλλον να μπορεί να κουνά τα κρυσταλλάκια του και να συνδιαμορφώνει εικόνες...
Κοίταξα στο λεξικό, όχι σ΄όποιο κι όποιο, ¨Το μεγάλο λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας¨ λέει απ΄έξω, Α. Γεωργοπαπαδάκου και ομάδας φιλολόγων και να τι βρήκα: καλειδοσκόπιο, το: οπτικό όργανο που βασίζεται στην πολλαπλή ανάκλαση του φωτός από κάτοπτρα βαλμένα σε σχήμα γωνίας. Συνέχισα την αναζήτηση, ηλεκτρονικά αυτή τη φορά και η Βικιπαίδεια έγραφε: Το καλειδοσκόπιο είναι οπτικό όργανο που συνηθίζεται να χρησιμοποιείται ως παιδικό παιχνίδι. Πρόκειται για έναν σωλήνα που από τη μία άκρη του τοποθετείται στο μάτι του χρήστη και από την άλλη έχει διαφανές κάλυμμα που επιτρέπει τη διέλευση του φωτός. Στο εσωτερικό, κατά μήκος του σωλήνα βρίσκονται κάτοπτρα, ενώ το διαφανές κάλυμμα στην άκρη του είναι διπλό και στο εσωτερικό του βρίσκονται μικρά κομμάτια από γυαλί. Τα κάτοπτρα αντανακλούν το εισερχόμενο φως με τέτοιο τρόπο ώστε εμφανίζονται συμμετρικές εικόνες από τα μικρά κομμάτια γυαλί. Με την περιστροφή του σωλήνα τα κομματάκια κινούνται και έτσι δημιουργούνται διαφορετικοί σχηματισμοί.

Είτε ως όργανο, είτε ως παιχνίδι παιδικό μπορεί με μια μικρή, πολύ μικρή, σχεδόν ανεπαίσθητη κίνηση να αλλάζει εικόνες, έχοντας στη φαρέτρα του τα ίδια πάντα κομματάκια γυαλιού. Το πως αντανακλάται το φως κάνει τη διαφορά…Και η διαφορά μπορεί να είναι μικρή ή μεγάλη, εντυπωσιακή ή λιγότερο, αλλά πάντα έκπληξη. Ποτέ δεν είναι το ίδιο, αυτή νομίζω είναι η αξία του…

Ξεκινάμε κουνώντας τα γυαλάκια και ελπίζοντας ότι μπορεί να αρέσουν και σε άλλους οι εικόνες που σχηματίζονται! Και αν δεν λειτουργήσει ως όργανο, θα είναι τουλάχιστον ένα χαρούμενο παιχνίδι!

Φέρτε το μάτι κοντά να βλέπετε…

ΥΓ: Είμαι η Fidget Rainbowweb, αλήθεια σας λέω. Έψαχνα να βρω πως θα υπογράφω, δεν είχα πολύ έμπνευση και αναζήτησα το νεραϊδένιο μου όνομα. Έβαλα αυτό της ταυτότητας και αυτή είναι η αντιστοιχία.(Για τους δύσπιστους http://neraidokosmos1.wordpress.com/onoma/). Κι αν θέλετε να μάθετε για τη Fidget Rainbowweb, στο νεραϊδόκοσμο λένε ότι φέρνει τύχη. Ζει σε δασωμένες περιοχές κοντά σε δηλητηριώδη μανιτάρια. Μπορεί να τη δει κανείς μόνο στην ομίχλη νωρίς το πρωί. Φοράει κόκκινα με άσπρες βούλες, σαν τα μανιτάρια. Έχει πολύχρωμα φτερά σαν πεταλούδα.

Αφετηρία

Άντε καλό μήνα αν και 2 Αυγούστου
Καλή αρχή και θα δούμε πως θα βγει
Να δούμε θα έχει απ’όλα ? Καλειδοσκόπιο είναι αυτό τι στο καλό!!!
Τα μάτια ανοικτά
Τα αυτιά τεντωμένα
Οι αισθήσεις σε επαγρύπνηση
Και η διάθεση μεγάλη
Οι προσκλήσεις έφυγαν...