Εσείς!!!

Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009

φωτο-γραφι-ζοντας blog magazine: Η φωτογραφια σαν εργαλειο αφυπνισης και οχι μονο...

Τετάρτη, 7 Οκτώβριος 2009
Η λειτουργια της φωτογραφιας...
Παγκόσμια Ημέρα Παρηγορητικής Φροντίδας
10 Οκτωβρίου 2009

Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, συμμετέχοντας στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παρηγορητικής Φροντίδας (10 Οκτωβρίου), παρουσιάζει, σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Παρηγορητικής και Συμπτωματικής Φροντίδας Καρκινοπαθών και μη Ασθενών – ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α., φωτογραφικό αφιέρωμα της φωτογράφου Χριστίνας Βάζου, με θέμα την Ανακουφιστική και Παρηγορητική Φροντίδα καρκινοπαθών και μη ασθενών. Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί από την Πέμπτη 8 έως την Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009, σε οθόνη στο Χώρο Νέων Μέσων του ΕΜΣΤ.
Στο φωτογραφικό αφιέρωμα παρουσιάζεται η εργασία της Χριστίνας Βάζου, που πραγματοποιήθηκε από τον Οκτώβριο έως τον Ιούνιο του 2008, σε συνεργασία με το Ιατρείο Θεραπείας Πόνου του Αρεταίειου Νοσοκομείου και την ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. Περιλαμβάνει ενενήντα φωτογραφίες στις οποίες παρουσιάζεται η πορεία οκτώ ανθρώπων που απευθύνθηκαν στο Ιατρείο Θεραπείας Πόνου του Αρεταίειου Νοσοκομείου. Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από αποσπάσματα συνεντεύξεων των ασθενών. Στόχος του φωτογραφικού project της Χρ, Βάζου είναι η ανάδειξη του δικαιώματος πρόσβασης στην Ανακουφιστική και Παρηγορητική Φροντίδα, η παρουσίαση των θεραπευτικών αποτελεσμάτων της και η σκιαγράφηση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς.
Επίσης, την Πέμπτη 8 Οκτωβρίου στις 18:00 η Πρόεδρος της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. κα Αθηνά Βαδαλούκα, Αναπλ. Καθηγήτρια Αναισθησιολογίας, Θεραπείας Πόνου και Παρηγορητικής Φροντίδας Πανεπιστημίου Αθηνών, πλαισιωμένη από συνεργάτες της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. θα μιλήσει για το φετινό σύνθημα της Παγκόσμιας Ημέρας Παρηγορητικής Φροντίδας, «Σπάσε τη σιωπή σου».

Η Χριστίνα Βάζου σπούδασε φωτογραφία τη Σχολή Φωτογραφίας, Βίντεο και Ήχου FOCUS (1991-94) και ψηφιακή φωτογραφία και επεξεργασία εικόνας στη Σχολή Qwerty Studios (2007). Στις ατομικές και ομαδικές εκθέσεις που έχει πραγματοποιήσει στην Ελλάδα και το εξωτερικό έχει παρουσιάσει τη δουλεία της με θέματα, όπως Εικόνες από τη Γεωργία, Έλληνες της Αιθιοπίας, Έλληνες της Διασποράς, Η πορεία της Ζωής, Εικόνες από το Ψυχιατρείο, κ.ά. Η έκθεσή της με τίτλο Εννέα μήνες - Αυτοσχεδιασμοί τιμήθηκε με έπαινο στο πλαίσιο της “Φωτοσυγκυρίας”, Θεσσαλονίκη 2000. Το 1997 εκδόθηκε το λεύκωμα Έλληνες της Διασποράς, από την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης - Θεσσαλονίκη 1997 και το 2004 το λεύκωμα Η πορεία και η Ζωή, από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τρίπολης. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.

Η Ελληνική Εταιρεία Παρηγορητικής και Συμπτωματικής Φροντίδας Καρκινοπαθών και μη Ασθενών – ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 1997. Τα ιδρυτικά της μέλη ήταν 101, ενώ σήμερα αριθμεί περισσότερα από 350, στα οποία συμπεριλαμβάνονται γιατροί, απόφοιτοι Ιατρικών Σχολών, λειτουργοί υγείας, κοινωνικοί λειτουργοί, νοσηλευτές, ψυχολόγοι, καθώς και νομικά πρόσωπα ή οργανισμοί, ιατρικού κυρίως χαρακτήρα, που έχουν ή επιδιώκουν παρόμοιους στόχους. Κύριος σκοπός της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών που πάσχουν από χρόνιο καλοήθη ή καρκινικό πόνο, AIDS, νευρολογικά νοσήματα (κατά πλάκας σκλήρυνση, εγκεφαλικά επεισόδια), καρδιακή και νεφρική ανεπάρκεια. Στόχος επίσης είναι η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των υπερηλίκων ασθενών, προάγοντας την παρηγορητική και συμπτωματική τους φροντίδα. Για την επίτευξη των στόχων της, η ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. συνεργάζεται με πολλές ελληνικές και διεθνείς επιστημονικές εταιρείες και διοργανώνει συνέδρια, ημερίδες, ενημερωτικές καμπάνιες κ.ά. Από το 2005 διοργανώνει στην Ελλάδα την Παγκόσμια Ημέρα Παρηγορητικής Φροντίδας σε συνεργασία με τους αντίστοιχους διεθνείς φορείς. Ο εορτασμός περιλαμβάνει πάντα επιστημονικά συνέδρια και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, μουσικές ή εικαστικές, όπως την έκθεση φωτογραφίας της Χριστίνας Βάζου (2005), τη συναυλία του μουσικοσυνθέτη Νότη Μαυρουδή στο Ωδείο «Φίλιππος Νάκας» (2006), τη συναυλία της Σαββίνας Γιαννάτου στα Γιάννενα (2007), τη συναυλία της Λίας Βίσση στη Λευκωσία (2008)κ.ά.
Διεύθυνση: Κτίριο Ωδείου Αθηνών, Βασ. Γεωργίου Β’ 17 -19 & Ρηγίλλης, Αθήνα (είσοδος επί της οδού Ρηγίλλης)
Ώρες λειτουργίας
Τρίτη έως Κυριακή: 11.00 – 19.00 Πέμπτη: 11.00 – 22.00
Επικοινωνία
Τηλέφωνα: 210 92.42.111 – 3, Fax: 210 92.45.200
protocol@emst.gr, pressoffice@emst.gr
www.emst.gr
http://fixit-emst.blogspot.com/

Αναδημοσίευση από το
φωτο-γραφι-ζοντας blog magazine

Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009

Εκλογές και νες καφέ με γάλα...

Στρίβω το δεύτερο στενό αριστερά
μα οι αφίσσες δε μου λένε καλημέρα
εδώ και κεί κάποια αδέσποτα παιδιά
να δώ ρε φίλε τί θα λές από Δευτέρα...




ΥΓ: Λες και μέσα μας τ'αντίθετα τραβάν, να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν...

Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009

Ανεκδοτακι!!!

Ένας τύπος οδηγεί στην Εθνική οδό. Ξαφνικά μένει από βλάβη. Σκέπτεται ότι δεν έχει οδική βοήθεια και αποφασίζει να κάνει οτοστόπ για να πάει στην πιο κοντινή πόλη να βρει συνεργείο κλπ.
Σταματάει ένα φορτηγό εξηγεί στον οδηγό τι θέλει και αυτός προθυμοποιείται να τον πάει. Στην διαδρομή μετά από πολλές συζητήσεις ο οδηγός τον ρωτάει τι ψηφίζει κι αυτός με καμάρι του απαντά:
- "Ν.Δ.!"
Φρενάρει ο άλλος απότομα και του λέει:
- "Κατέβα γρήγορα από το αυτοκίνητό μου ρε μαλ...α!"
Τι να κάνει ο τύπος, κατεβαίνει και ξανά πάλι οτοστόπ. Σταματάει ένα αυτοκίνητο, εξηγεί στον οδηγό την πορεία του κι αυτός προθυμοποιείται να τον πάει στην πόλη. Στην διαδρομή μετά από πολλές συζητήσεις ο οδηγός τον ρωτάει τι ψηφίζει. Αυτός με καμάρι του απαντά Ν.Δ., φρενάρει πάλι απότομα ο οδηγός και του λέει:
- "Κατέβα γρήγορα από το αυτοκίνητό μου ρε ηλίθιε!!!"
Απορημένος ο τύπος τι να κάνει, κατεβαίνει και ξανά πάλι οτοστόπ.
Σταματάει ένα αυτοκίνητο με μια γκομενάρα, της εξηγεί τι θέλει κι αυτή προθυμοποιείται να τον πάει στην πόλη. Στην διαδρομή μετά από πολλές συζητήσεις, η γκομενάρα τον ρωτάει τι ψηφίζει, αυτός σκέπτεται και της απαντά:
- "ΠΑΣΟΚ!"
- "Μπράβο!!", του απαντά αυτή χαρούμενη, :και εγώ ΠΑΣΟΚ ψηφίζω!" και συνεχίζουν τη συζήτηση και την πορεία τους χαρούμενοι.
Μετά από τις συζητήσεις αρχίζουν τα χαμουρέματα. Σταματούν ξαναμμένοι στο πρώτο ξενοδοχείο, πηγαίνουν σε δωμάτιο... κλπ.
Σε κάποια στιγμή λέει η γκομενάρα στον τύπο:
- "Ξέρεις εμένα όταν το κάνω μου αρέσει να τρώω και καμία σφαλιάρα..."
Τι να κάνει ο τύπος, μέσα σε όλα αρχίζει και ρίχνει και καμιά φάπα. Καθώς απέναντι από το κρεβάτι ήταν ο καθρέπτης, κοιτάζει ο τύπος, βλέπει τι κάνει, σηκώνει τα χέρια ψηλά και λέει:
- "ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΡΕ ΣΥ, ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΓΑΜ...Ω ΚΑΙ ΔΕΡΝΩ!"

Glass harp Badinerie J. S. Bach BWV 1067

  

Όταν είσαι  καλός μουσικός, μπορείς να φτιάξεις μουσική οπουδήποτε…

Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009

Ναρκωτικά και οδήγηση

Τρίτη ηλικία κι εμείς, ή τί είναι αυτό; ή λίγη συντροφιά και μια κουβέντα...

Καλημέρα και καλό μήνα!
Πρώτη του Οκτώβρη σήμερα και το ημερολόγιο, κάτω από τις παγκόσμιες ημέρες λέει: "Παγκόσμια ημέρα τρίτης ηλικίας".
Η σχέση μου με τις παγκόσμιες ημέρες είναι κάπως παράξενη, ποτέ δεν τις παραδέχομαι, εννοώ ότι δεν θεωρώ ότι προσφέρουν και πολλά, ευκαιρία για πανηγυράκια και λόγους ξύλινους τις βρίσκω αλλά παρόλα αυτά γίνονται η αφορμή για σκέψεις και αναζητήσεις, μέσα ή έξω από μένα.
Έψαξα τις ανακοινώσεις από χείλη επίσημα και αρμόδια για σήμερα, αλλά τι τα θες, σε τρεις μέρες έχουμε εκλογές, με τους γέρους θα ασχολούμαστε... (έλα βρε, μην είσαι τόσο αυστηρή, και βέβαια θα ασχολούμαστε με όσους από αυτούς μπορούν ακόμη να κάνουν το δρομολόγιο μέχρι την κάλπη, με διπλωμένο στη μέσα μεριά του σακακιού το σταυρωμένο ψηφοδέλτιο...)
Βρήκα μερικά στοιχεία, που εκθειάζουν τη δράση των σχετικών υπηρεσιών σε ότι αφορά προσπάθειες και παροχές. Δεν αμφισβητώ την αλήθεια τους, ελπίζω να είναι έτσι. Ξέρω όμως πως από πλευράς πολιτείας και υπηρεσιών έχουμε μεγάλο δρόμο να διανύσουμε. Ξέρω όμως επίσης ότι την ουσιαστική διαφορά στην καθημερινότητα των ηλικιωμένων ανθρώπων μπορούμε και χρειάζεται να την κάνουμε όλοι εμείς, εμείς που μας χωρίζουν ακόμη λιγότερα ή περισσότερα χρόνια από την τρίτη ηλικία.
Σίγουρα στο περιβάλλον μας βρίσκονται άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας. Μπορεί να είναι ο παππούς και η γιαγιά, ο πατέρας και η μητέρα, ένας θείος, ένας γείτονας, η κυρία με το πι που συναντάμε στην εκκλησία ή ο μπάρμπας Σταμάτης που έχουμε καιρό να δούμε στην πλατεία. Άνθρωποι που παρά τα προβλήματά τους αγωνίζονται να κερδίσουν την καθημερινότητα, άνθρωποι που είναι ακόμα αναγκαστικά μαχητές της ζωής και άλλοι που είναι αναγκαστικά απόμαχοι. Σε κάθε περίπτωση πάντως, άνθρωποι που κοπίασαν και τώρα θα ΄πρεπε να απολαμβάνουν... Δεν είναι πάντα έτσι όμως...
Και πέρα από τα καθαρά πρακτικά ζητήματα που φυσικά είναι πολύ σημαντικά και πρωτεύουσας σημασίας, εξίσου σημαντικά είναι και άλλα, αυτά της καθημερινής επαφής, της επικοινωνίας, του χαδιού και του αγγίγματος... Αυτά που δείχνουν αγάπη και ευγνωμοσύνη, μια κουβέντα, λίγη παρέα, μια βόλτα. Και προπάντων με υπομονή και αγάπη ανεξάντλητη, όπως έτσι γινόταν όταν οι ανήμποροι και εξαρτημένοι ήταν οι σημερινοί δυνατοί και οι δυνατοί του παρελθόντος οι γέροντες του σήμερα.