Μπαίνουν στο σπίτι μου κλεφτά
για να μου αρπάξουν τα λεφτά
κι εγώ τους τα χαρίζω
Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Με δυο θητείες στη Βουλή
παίρνουν μια σύνταξη τρελή
κι εγώ μόνο ψηφίζω
Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Βγαίνουν με θράσος στην τιβί
να μου το παίξουν παλαβοί
κι εγώ απλώς τους βρίζω
Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Έχω κι εσένα, βρε μωρό
που ’χεις χαθεί τόσον καιρό
κι εγώ ακόμα ελπίζω
Τυχαίο; Δεν νομίζω…
Έπεσα πάνω του στην Αthens Voice της προηγούμενης βδομάδας (τεύχος 308, ένα τραγούδι για την A.V. από τον ΓΙΩΡΓΟ Θ. ΠΑΥΡΙΑΝΟ)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου