Εσείς!!!
Δευτέρα 26 Οκτωβρίου 2009
Τετάρτη 7 Οκτωβρίου 2009
φωτο-γραφι-ζοντας blog magazine: Η φωτογραφια σαν εργαλειο αφυπνισης και οχι μονο...
Η λειτουργια της φωτογραφιας...
Παγκόσμια Ημέρα Παρηγορητικής Φροντίδας
10 Οκτωβρίου 2009
Το Εθνικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, συμμετέχοντας στον εορτασμό της Παγκόσμιας Ημέρας Παρηγορητικής Φροντίδας (10 Οκτωβρίου), παρουσιάζει, σε συνεργασία με την Ελληνική Εταιρεία Παρηγορητικής και Συμπτωματικής Φροντίδας Καρκινοπαθών και μη Ασθενών – ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α., φωτογραφικό αφιέρωμα της φωτογράφου Χριστίνας Βάζου, με θέμα την Ανακουφιστική και Παρηγορητική Φροντίδα καρκινοπαθών και μη ασθενών. Η παρουσίαση θα πραγματοποιηθεί από την Πέμπτη 8 έως την Κυριακή 11 Οκτωβρίου 2009, σε οθόνη στο Χώρο Νέων Μέσων του ΕΜΣΤ.
Στο φωτογραφικό αφιέρωμα παρουσιάζεται η εργασία της Χριστίνας Βάζου, που πραγματοποιήθηκε από τον Οκτώβριο έως τον Ιούνιο του 2008, σε συνεργασία με το Ιατρείο Θεραπείας Πόνου του Αρεταίειου Νοσοκομείου και την ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. Περιλαμβάνει ενενήντα φωτογραφίες στις οποίες παρουσιάζεται η πορεία οκτώ ανθρώπων που απευθύνθηκαν στο Ιατρείο Θεραπείας Πόνου του Αρεταίειου Νοσοκομείου. Οι φωτογραφίες συνοδεύονται από αποσπάσματα συνεντεύξεων των ασθενών. Στόχος του φωτογραφικού project της Χρ, Βάζου είναι η ανάδειξη του δικαιώματος πρόσβασης στην Ανακουφιστική και Παρηγορητική Φροντίδα, η παρουσίαση των θεραπευτικών αποτελεσμάτων της και η σκιαγράφηση των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι ασθενείς.
Επίσης, την Πέμπτη 8 Οκτωβρίου στις 18:00 η Πρόεδρος της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. κα Αθηνά Βαδαλούκα, Αναπλ. Καθηγήτρια Αναισθησιολογίας, Θεραπείας Πόνου και Παρηγορητικής Φροντίδας Πανεπιστημίου Αθηνών, πλαισιωμένη από συνεργάτες της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. θα μιλήσει για το φετινό σύνθημα της Παγκόσμιας Ημέρας Παρηγορητικής Φροντίδας, «Σπάσε τη σιωπή σου».
Η Χριστίνα Βάζου σπούδασε φωτογραφία τη Σχολή Φωτογραφίας, Βίντεο και Ήχου FOCUS (1991-94) και ψηφιακή φωτογραφία και επεξεργασία εικόνας στη Σχολή Qwerty Studios (2007). Στις ατομικές και ομαδικές εκθέσεις που έχει πραγματοποιήσει στην Ελλάδα και το εξωτερικό έχει παρουσιάσει τη δουλεία της με θέματα, όπως Εικόνες από τη Γεωργία, Έλληνες της Αιθιοπίας, Έλληνες της Διασποράς, Η πορεία της Ζωής, Εικόνες από το Ψυχιατρείο, κ.ά. Η έκθεσή της με τίτλο Εννέα μήνες - Αυτοσχεδιασμοί τιμήθηκε με έπαινο στο πλαίσιο της “Φωτοσυγκυρίας”, Θεσσαλονίκη 2000. Το 1997 εκδόθηκε το λεύκωμα Έλληνες της Διασποράς, από την Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης - Θεσσαλονίκη 1997 και το 2004 το λεύκωμα Η πορεία και η Ζωή, από το Ψυχιατρικό Νοσοκομείο Τρίπολης. Ζει και εργάζεται στην Αθήνα.
Η Ελληνική Εταιρεία Παρηγορητικής και Συμπτωματικής Φροντίδας Καρκινοπαθών και μη Ασθενών – ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. ιδρύθηκε το Νοέμβριο του 1997. Τα ιδρυτικά της μέλη ήταν 101, ενώ σήμερα αριθμεί περισσότερα από 350, στα οποία συμπεριλαμβάνονται γιατροί, απόφοιτοι Ιατρικών Σχολών, λειτουργοί υγείας, κοινωνικοί λειτουργοί, νοσηλευτές, ψυχολόγοι, καθώς και νομικά πρόσωπα ή οργανισμοί, ιατρικού κυρίως χαρακτήρα, που έχουν ή επιδιώκουν παρόμοιους στόχους. Κύριος σκοπός της ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. είναι η βελτίωση της ποιότητας ζωής των ασθενών που πάσχουν από χρόνιο καλοήθη ή καρκινικό πόνο, AIDS, νευρολογικά νοσήματα (κατά πλάκας σκλήρυνση, εγκεφαλικά επεισόδια), καρδιακή και νεφρική ανεπάρκεια. Στόχος επίσης είναι η βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των υπερηλίκων ασθενών, προάγοντας την παρηγορητική και συμπτωματική τους φροντίδα. Για την επίτευξη των στόχων της, η ΠΑΡΗ.ΣΥ.Α. συνεργάζεται με πολλές ελληνικές και διεθνείς επιστημονικές εταιρείες και διοργανώνει συνέδρια, ημερίδες, ενημερωτικές καμπάνιες κ.ά. Από το 2005 διοργανώνει στην Ελλάδα την Παγκόσμια Ημέρα Παρηγορητικής Φροντίδας σε συνεργασία με τους αντίστοιχους διεθνείς φορείς. Ο εορτασμός περιλαμβάνει πάντα επιστημονικά συνέδρια και καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, μουσικές ή εικαστικές, όπως την έκθεση φωτογραφίας της Χριστίνας Βάζου (2005), τη συναυλία του μουσικοσυνθέτη Νότη Μαυρουδή στο Ωδείο «Φίλιππος Νάκας» (2006), τη συναυλία της Σαββίνας Γιαννάτου στα Γιάννενα (2007), τη συναυλία της Λίας Βίσση στη Λευκωσία (2008)κ.ά.
Διεύθυνση: Κτίριο Ωδείου Αθηνών, Βασ. Γεωργίου Β’ 17 -19 & Ρηγίλλης, Αθήνα (είσοδος επί της οδού Ρηγίλλης)
Ώρες λειτουργίας
Τρίτη έως Κυριακή: 11.00 – 19.00 Πέμπτη: 11.00 – 22.00
Επικοινωνία
Τηλέφωνα: 210 92.42.111 – 3, Fax: 210 92.45.200
protocol@emst.gr, pressoffice@emst.gr
www.emst.gr
http://fixit-emst.blogspot.com/
Αναδημοσίευση από το
φωτο-γραφι-ζοντας blog magazine
Κυριακή 4 Οκτωβρίου 2009
Εκλογές και νες καφέ με γάλα...
μα οι αφίσσες δε μου λένε καλημέρα
εδώ και κεί κάποια αδέσποτα παιδιά
να δώ ρε φίλε τί θα λές από Δευτέρα...
ΥΓ: Λες και μέσα μας τ'αντίθετα τραβάν, να ψηφίσουνε στο ίδιο παραβάν...
Παρασκευή 2 Οκτωβρίου 2009
Ανεκδοτακι!!!
Σταματάει ένα φορτηγό εξηγεί στον οδηγό τι θέλει και αυτός προθυμοποιείται να τον πάει. Στην διαδρομή μετά από πολλές συζητήσεις ο οδηγός τον ρωτάει τι ψηφίζει κι αυτός με καμάρι του απαντά:
- "Ν.Δ.!"
Φρενάρει ο άλλος απότομα και του λέει:
- "Κατέβα γρήγορα από το αυτοκίνητό μου ρε μαλ...α!"
Τι να κάνει ο τύπος, κατεβαίνει και ξανά πάλι οτοστόπ. Σταματάει ένα αυτοκίνητο, εξηγεί στον οδηγό την πορεία του κι αυτός προθυμοποιείται να τον πάει στην πόλη. Στην διαδρομή μετά από πολλές συζητήσεις ο οδηγός τον ρωτάει τι ψηφίζει. Αυτός με καμάρι του απαντά Ν.Δ., φρενάρει πάλι απότομα ο οδηγός και του λέει:
- "Κατέβα γρήγορα από το αυτοκίνητό μου ρε ηλίθιε!!!"
Απορημένος ο τύπος τι να κάνει, κατεβαίνει και ξανά πάλι οτοστόπ.
Σταματάει ένα αυτοκίνητο με μια γκομενάρα, της εξηγεί τι θέλει κι αυτή προθυμοποιείται να τον πάει στην πόλη. Στην διαδρομή μετά από πολλές συζητήσεις, η γκομενάρα τον ρωτάει τι ψηφίζει, αυτός σκέπτεται και της απαντά:
- "ΠΑΣΟΚ!"
- "Μπράβο!!", του απαντά αυτή χαρούμενη, :και εγώ ΠΑΣΟΚ ψηφίζω!" και συνεχίζουν τη συζήτηση και την πορεία τους χαρούμενοι.
Μετά από τις συζητήσεις αρχίζουν τα χαμουρέματα. Σταματούν ξαναμμένοι στο πρώτο ξενοδοχείο, πηγαίνουν σε δωμάτιο... κλπ.
Σε κάποια στιγμή λέει η γκομενάρα στον τύπο:
- "Ξέρεις εμένα όταν το κάνω μου αρέσει να τρώω και καμία σφαλιάρα..."
Τι να κάνει ο τύπος, μέσα σε όλα αρχίζει και ρίχνει και καμιά φάπα. Καθώς απέναντι από το κρεβάτι ήταν ο καθρέπτης, κοιτάζει ο τύπος, βλέπει τι κάνει, σηκώνει τα χέρια ψηλά και λέει:
- "ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ ΡΕ ΣΥ, ΜΙΣΗ ΩΡΑ ΕΙΝΑΙ ΠΟΥ ΕΓΙΝΑ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΓΑΜ...Ω ΚΑΙ ΔΕΡΝΩ!"
Glass harp Badinerie J. S. Bach BWV 1067
Όταν είσαι καλός μουσικός, μπορείς να φτιάξεις μουσική οπουδήποτε…
Πέμπτη 1 Οκτωβρίου 2009
Τρίτη ηλικία κι εμείς, ή τί είναι αυτό; ή λίγη συντροφιά και μια κουβέντα...
Πρώτη του Οκτώβρη σήμερα και το ημερολόγιο, κάτω από τις παγκόσμιες ημέρες λέει: "Παγκόσμια ημέρα τρίτης ηλικίας".
Η σχέση μου με τις παγκόσμιες ημέρες είναι κάπως παράξενη, ποτέ δεν τις παραδέχομαι, εννοώ ότι δεν θεωρώ ότι προσφέρουν και πολλά, ευκαιρία για πανηγυράκια και λόγους ξύλινους τις βρίσκω αλλά παρόλα αυτά γίνονται η αφορμή για σκέψεις και αναζητήσεις, μέσα ή έξω από μένα.
Έψαξα τις ανακοινώσεις από χείλη επίσημα και αρμόδια για σήμερα, αλλά τι τα θες, σε τρεις μέρες έχουμε εκλογές, με τους γέρους θα ασχολούμαστε... (έλα βρε, μην είσαι τόσο αυστηρή, και βέβαια θα ασχολούμαστε με όσους από αυτούς μπορούν ακόμη να κάνουν το δρομολόγιο μέχρι την κάλπη, με διπλωμένο στη μέσα μεριά του σακακιού το σταυρωμένο ψηφοδέλτιο...)
Βρήκα μερικά στοιχεία, που εκθειάζουν τη δράση των σχετικών υπηρεσιών σε ότι αφορά προσπάθειες και παροχές. Δεν αμφισβητώ την αλήθεια τους, ελπίζω να είναι έτσι. Ξέρω όμως πως από πλευράς πολιτείας και υπηρεσιών έχουμε μεγάλο δρόμο να διανύσουμε. Ξέρω όμως επίσης ότι την ουσιαστική διαφορά στην καθημερινότητα των ηλικιωμένων ανθρώπων μπορούμε και χρειάζεται να την κάνουμε όλοι εμείς, εμείς που μας χωρίζουν ακόμη λιγότερα ή περισσότερα χρόνια από την τρίτη ηλικία.
Σίγουρα στο περιβάλλον μας βρίσκονται άνθρωποι μεγαλύτερης ηλικίας. Μπορεί να είναι ο παππούς και η γιαγιά, ο πατέρας και η μητέρα, ένας θείος, ένας γείτονας, η κυρία με το πι που συναντάμε στην εκκλησία ή ο μπάρμπας Σταμάτης που έχουμε καιρό να δούμε στην πλατεία. Άνθρωποι που παρά τα προβλήματά τους αγωνίζονται να κερδίσουν την καθημερινότητα, άνθρωποι που είναι ακόμα αναγκαστικά μαχητές της ζωής και άλλοι που είναι αναγκαστικά απόμαχοι. Σε κάθε περίπτωση πάντως, άνθρωποι που κοπίασαν και τώρα θα ΄πρεπε να απολαμβάνουν... Δεν είναι πάντα έτσι όμως...
Και πέρα από τα καθαρά πρακτικά ζητήματα που φυσικά είναι πολύ σημαντικά και πρωτεύουσας σημασίας, εξίσου σημαντικά είναι και άλλα, αυτά της καθημερινής επαφής, της επικοινωνίας, του χαδιού και του αγγίγματος... Αυτά που δείχνουν αγάπη και ευγνωμοσύνη, μια κουβέντα, λίγη παρέα, μια βόλτα. Και προπάντων με υπομονή και αγάπη ανεξάντλητη, όπως έτσι γινόταν όταν οι ανήμποροι και εξαρτημένοι ήταν οι σημερινοί δυνατοί και οι δυνατοί του παρελθόντος οι γέροντες του σήμερα.
Τρίτη 29 Σεπτεμβρίου 2009
Ο ορισμός του κόμματος
Κόμμα = Ομάς ανθρώπων, ειδότων ν' αναγιγνώσκωσι και ν' αρθογραφώσιν εχόντων χείρας και πόδας υγιείς, αλλά μισούντων πάσαν εργασίαν, οίτινες ενούμενοι υπο ένα οιονδήποτε αρχηγόν, ζητούσι ν' αναβιβάσωσιν αυτόν δια παντός μέσου εις την έδραν πρωθυπουργού, ίνα παρέχη αυτοίς τα μέσα να ζώσι χωρίς να σκάπτωσι.»
Εμμανουήλ Ροΐδης , Έλληνας πεζογράφος και κριτικός (1836-1904)
Δευτέρα 28 Σεπτεμβρίου 2009
Για τους λάτρεις του hi end
Hasselblad has introduced two new cameras to its H System of medium format cameras. First comes the H4D-60 with a 60MP sensor. It features the 'True Focus' AF system that can measure the movement of the camera when recomposing after focusing to ensure that focus remains on the target - a system Hasselblad calls Absolute Position Lock. Along with the H4D-60, the company has also launched the H4D-50 with a 50MP sensor, replacing the H3DII-50. The H4D-60 will start shipping from November 2009 at a retail price of €28,995 and the H4D-50 will ship in the first quarter of 2010 at a retail price of €19,995. Hasselblad launches new H4D high-end DSLR, featuring revolutionary True Focus functionality.September, 2009: With the release of the new H4D-60, the first H4D camera and most recent addition to the Hasselblad H System, Hasselblad marks the beginning of a new chapter in the history of medium format DSLRs. The H4D-60 will feature True Focus with APL (Absolute Position Lock), making auto-focus substantially easier and more accurate for photography professionals. As part of the celebration honoring the first manned lunar landing and the first lunar photography, camera manufacturer Hasselblad is announcing another first, the launch of the H4D camera series. The first model in the new series is the H4D-60, featuring a 60 Megapixel medium format sensor. |
πηγή www.dpreview.com
Σάββατο 26 Σεπτεμβρίου 2009
Παρασκευή 25 Σεπτεμβρίου 2009
Τετάρτη 23 Σεπτεμβρίου 2009
Αργοπεθαίνει όποιος...
Ο Χιλιανός ποιητής Πάμπλο Νερούντα
Νόμπελ Λογοτεχνίας 1971
Έφυγε σαν σήμερα πριν 36 χρόνια αφήνοντας πίσω του για μας σπουδαία κληρονομιά.
Διαλέγω ένα από αυτά που αγαπώ πιο πολύ…
Αργοπεθαίνει όποιος
Αργοπεθαίνει όποιος γίνεται σκλάβος της συνήθειας, επαναλαμβάνοντας κάθε ημέρα τις ίδιες διαδρομές, όποιος δεν αλλάζει περπατησιά, όποιος δεν διακινδυνεύει και δεν αλλάζει χρώμα στα ρούχα του, όποιος δεν μιλά σε όποιον δεν γνωρίζει.
Αργοπεθαίνει όποιος αποφεύγει ένα πάθος, όποιος προτιμά το μαύρο από το άσπρο και τα διαλυτικά σημεία στο "ι" αντί ενός συνόλου συγκινήσεων που κάνουν να λάμπουν τα μάτια, που μετατρέπουν ένα χασμουρητό σε ένα χαμόγελο, που κάνουν την καρδιά να κτυπά στο λάθος και στα συναισθήματα.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν αναποδογυρίζει το τραπέζι, όποιος δεν είναι ευτυχισμένος στη δουλειά του, όποιος δεν διακινδυνεύει την βεβαιότητα για την αβεβαιότητα για να κυνηγήσει ένα όνειρο, όποιος δεν επιτρέπει στον εαυτό του τουλάχιστον μια φορά στη ζωή του να αποφύγει τις εχέφρονες συμβουλές.
Αργοπεθαίνει όποιος δεν ταξιδεύει, όποιος δεν διαβάζει, όποιος δεν ακούει μουσική, όποιος δεν βρίσκει σαγήνη στον εαυτό του. Αργοπεθαίνει όποιος καταστρέφει τον έρωτά του, όποιος δεν επιτρέπει να τον βοηθήσουν, όποιος περνάει τις ημέρες του παραπονούμενος για τη τύχη του ή για την ασταμάτητη βροχή.
Αργοπεθαίνει όποιος εγκαταλείπει μια ιδέα του πριν την αρχίσει, όποιος δεν ρωτά για πράγματα που δεν γνωρίζει. Αποφεύγουμε τον θάνατο σε μικρές δόσεις, όταν θυμόμαστε πάντοτε ότι για να είσαι ζωντανός χρειάζεται μια προσπάθεια πολύ μεγαλύτερη από το απλό γεγονός της αναπνοής.
Τρίτη 22 Σεπτεμβρίου 2009
Τετάρτη 16 Σεπτεμβρίου 2009
Δευτέρα 14 Σεπτεμβρίου 2009
Και λεγόμαστε άνθρωποι...
Ένα τραγούδι για εκείνη την ισόβια ιδιότητα που χρειάζεται προσπάθεια για να επιβεβαιώνεται καθημερινά.
Ένα τραγούδι για να κοιτάξουμε μέσα μας με αυτοκριτική διάθεση.
Ένα τραγούδι για τις δικές μας ευθύνες ως συνδιαμορφωτές της κοινωνίας.
Ένα τραγούδι για να σκεφτούμε αν αξίζουμε να λεγόμαστε άνθρωποι...
Τετάρτη 9 Σεπτεμβρίου 2009
Φάρος
Και όταν η θάλασσα μερεύει σκέφτομαι τον ανεμοδαρμένο φίλο μου...
Κυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009
Τα πιο όμορφα...
που δεν την αρμενίσαμε ακόμα.
Το πιο όμορφο παιδί δε μεγάλωσε ακόμα.
Τις πιο όμορφες μέρες μας, δεν τις ζήσαμε ακόμα
κι ό,τι πιο όμορφο θα ‘θελα να σου πω, δε στο ‘πα ακόμα.
(Ναζίμ Χικμέτ, Η πιο όμορφη θάλασσα)
" Ένα καράβι όνειρα κι ελπίδες χώρεσε σε 4.19' " έλεγε το μοναδικό σχόλιο στο you tube.
Ένα καράβι όνειρα κι ελπίδες που θέλω να γίνουν ζωή μου, λέω εγώ.
Αποφάσισα να την αρμενίσω την ομορφότερη θάλασσα. Αποφάσισα να δω από κοντά τ΄ομορφότερο παιδί να μεγαλώνει. Αποφάσισα να ζήσω τις ομορφότερες μέρες...
Δεν ξέρω αν και πότε θα μπορέσω να κάνω τις αποφάσεις μου πράξεις, δεν ξέρω αν μπορώ, μόνο ότι θα προσπαθήσω ξέρω.
Αποφάσισα όμως το πιο όμορφο που θα 'θελα να σου πω και δεν σου το ΄πα ακόμη, να σου το πω. Ίσως είναι και το μόνο που είναι στο χέρι μου. Όχι για να μην έχεις σε τίποτε καλύτερο να ελπίζεις αλλά γιατί το αξίζεις! Δεν θα το καθυστερήσω άλλο. Πάω για τα πιο όμορφα!
Τρίτη 1 Σεπτεμβρίου 2009
Μήπως Πρωτοχρονιά;
Κάθε πρωτομηνιά αλλάζουμε τις ευχές μας, τις κάνουμε χαιρετισμό και ελπίζουμε για το καλύτερο. Ειδικά όμως στην αλλαγή των εποχών, στην πρώτη μέρα της καθεμιάς από αυτές η ευχή διευρύνεται, πιάνει τρεις ολόκληρους μήνες...
Και κάθε φορά, η νέα αυτή αρχή σηματοδοτεί την ανάγκη για αλλαγή. Την ανάγκη για νέα ξεκινήματα και νέους στόχους, για αλλαγές και τακτοποιήσεις. Τους μεγαλύτερους στόχους συνήθως τους κρατάμε για την Πρωτοχρονιά, εκεί που αλλαγή είναι πιο μεγάλη και πιο σπουδαία. Αλλά εκεί που είναι ημερολογιακά χωμένη η Πρωτοχρονιά, από γιορτές ερχόμαστε και σε γιορτές πηγαίνουμε. Και εκτός από την ημερομηνία (που σημειωτέων σε μένα παίρνει λίγες μέρες παραπάνω να συνηθίσω να γράφω σωστά) δεν φαίνεται να αλλάζει κάτι άμεσα. Ενώ τώρα, το Σεπτέμβρη εννοώ, είναι διαφορετικά. Είναι πραγματική αρχή. Τελειώνουν οι διακοπές και επιστρέφουμε στις δουλειές μας, στην καθημερινότητά μας. Σεπτέμβρη αρχίζει το Ακαδημαϊκό έτος, Σεπτέμβρη ανοίγουν τα σχολεία, Σεπτέμβρη τοποθετείται και η αρχή της Ινδίκτου.
Μήπως τώρα είναι η Πρωτοχρονιά; Μήπως να μην αναβάλλω το μεγάλο στόχο για ένα τετράμηνο; Αυτό θα κάνω, θα βάλω σήμερα την Πρωτοχρονιά μου! Θα υποδεχτώ αυτό το Σεπτέμβρη σαν τον πρώτο μήνα της καινούργιας μου ζωής. Θα κάνω και αλλαγές, μου το υπόσχομαι. Ίσως όχι σπουδαίες και μεγάλες γιατί μ΄αρέσει αυτό που ζω αλλά μικρές και ασήμαντες (πείτε μου ότι δεν είναι μείζονος σημασίας να κοιμάμαι μερικά βράδια με το μακιγιάζ και δεν θα ξυπνήσω μια μέρα σταφιδιασμενη γριά).
Καλό μήνα λοιπόν, καλό φθινόπωρο και καλή χρονιά! Εύχομαι όλοι να κάνουμε τις ανακατατάξεις μας, να καλωσορίσουμε τις αλλαγές που οι ίδιοι θα ορίσουμε και να θέσουμε τους πιο ουσιαστικούς για μας στόχους που θα έχουμε ήδη πετύχει ως τον επόμενο Σεπτέμβρη!
ΥΓ1: Όμορφη λέξη το φθινόπωρο, εύηχη. Αλλά αν σκεφτείς την ετυμολογία της νομίζω ότι θα συμφωνήσετε ότι αυτή η ιδιαίτερη εποχή αδικείται. Ορίζεται ως εκείνη κατά την οποία φθίνουν οι οπώρες. Γιατί να την ορίσουμε με βάση αυτά που φθίνουν και όχι αυτά που ξεκινούν; Όχι, δεν θα μετονομάσω το φθινόπωρο, αρκετά αιρετική ακούγομαι απόψε, απλά θα προσμένω τον ήχο των βημάτων πάνω στα ξερά πεσμένα φύλλα και τα πρωτοβρόχια για να καθαρίσει η ατμόσφαιρα, να ξεπλυθούν οι δρόμοι και να ΄ρθει κάθαρση και στις ψυχές ακόμα... Τελικά τ΄αγαπάω το φθινόπωρο!!
ΥΓ2: Ένας μικρός γλυκός παλιός Σεπτέμβρης
Ένας μικρός Σεπτέμβρης βάζει τα κλάμματα
που στο σχολειό τον πάνε να μάθει γράμματα
θέλει να παίξει ακόμα με τ'άστρα τ' ουρανού
πριν έρθουν πρωτοβρόχια και συννεφιές στο νου
πρωτάκι, σχολιαρούδι, του κλέβουν το τραγούδι,
του κλέβουν το τραγούδι...
Ένας γλυκός Σεπτέμβρης στάζει το μέλι του
σωστό παληκαράκι τρυγάει τ' αμπέλι του
στα Σπάτα λινοβάτης, στο Κορωπί γαμπρός
να τρέμουν τα κορίτσια στα βλέφαρά του μπρος
φυσάει ο απηλιώτης, ο ζέφυρος της νιότης
φυσάει ο απηλιώτης...
Ένας παλιός Σεπτέμβρης φίλος αχώριστος
καθώς περνούν τα χρόνια γίνεται αγνώριστος
το κόκκινο ραγίζει στα μήλα της Ροδιάς
κίτρινα πέφτουν φύλλα στον κήπο της καρδιάς
Η νύχτα μεγαλώνει, δίχτυα στο φως απλώνει,
η νύχτα μεγαλώνει...
ΥΓ3: Και τι έχει ο ήλιος που δεν έχω να σου δώσω
αυτός τη νύχτα κλείνει εγώ μένω ανοιχτός
κι αν καταφέρω και τον πάγο σου τον λιώσω
κάθε Σεπτέμβρη θα γεμίζουν όλα φως...
Δευτέρα 31 Αυγούστου 2009
Ραστώνη
Καλωσορίζω το φθινόπωρο κουνώντας κι εγώ τα γυαλάκια στο καλειδοσκόπιο.
Καλώς σας βρίσκω!
Τετάρτη 19 Αυγούστου 2009
Εάν ακούγοντας το όνομα «ZZ Top» δεν σας έρχεται κάποιο τραγούδι, σίγουρα η όψη των δυο γερόλυκων της ροκ σας είναι γνωστή. Άλλωστε οι μακριές γενειάδες και οι ηλεκτρικές κιθάρες είναι το σήμα κατατεθέν του τρίο από τον Αμερικάνικο Νότο. Οι ZZ Top δεν έχει εμφανιστεί ποτέ στη χώρα μας, όμως αυτό σύντομα θα αλλάξει, αφού θα βρεθούν για πρώτη φορά στην Αθήνα το Σάββατο 24 Οκτωβρίου στο Κλειστό Γυμναστήριο Παλαιού Φαλήρου (Tae Kwo Do).
Οι ZZ Top σχηματίστηκαν το 1969 στο Houston του Texas και κατέχουν ένα μοναδικό ρεκόρ, αφού για 40 χρόνια δεν έχει γίνει η παραμικρή αλλαγή στη σύνθεσή τους. Την τριάδα αποτελούν οι Billy Gibbons (κιθάρα - τραγούδι), Dusty Hill (μπάσο – τραγούδι) και Frank Beard (ντραμς). Έχουν στο ενεργητικό τους 15 studio άλμπουμ και περισσότερα από 20 πετυχημένα singles. To ντεμπούτο τους κυκλοφόρησε το 1970 και μέχρι σήμερα έχουν κυκλοφορήσει 14 albums.Μόνο στην Αμερική έχουν πουλήσει περισσότερο από τριάντα εκατομμύρια αντίτυπα με πρώτο το Eliminator που έχει ξεπεράσει τα έντεκα εκατομμύρια!
Ανάμεσά στα τραγούδια τους βρίσκονται ροκ ύμνοι όπως τα «La Grange», «Sharp dressed man», «Gimme all your Lovin’», «Rough Boy», «She just killed me». Τα τραγούδια «Blue jeans blues» και «Jesus just left Chicago», δύο από τα καλύτερα texas blues που γράφτηκαν ποτέ αποτελούν τον ύμνο των απανταχού τσοπεράδων Beer Drinkers and Hell Raisers. Φέτος η περιοδεία που πραγματοποιούν στην Αμερική μαζί με τους Aerosmith ήταν ένα από τα γεγονότα της χρονιάς και η κάλυψη της απασχόλησε τα ΜΜΕ σε παγκόσμιο επίπεδο. Όμως η sold-out τουρνέ διακόπηκε άδοξα μετά τον τραυματισμό επί σκηνής του Steven Tyler, τραγουδιστή των Aerosmith.
Πηγη e-radio.gr
Παρασκευή 7 Αυγούστου 2009
Φταίει το φεγγάρι που με πήρε απ΄το χέρι...
Μ΄αρέσει το φεγγάρι ολόγιομο, όταν αποφασίζει ότι ήρθε η ώρα να φανερώσει το πρόσωπό του ολόκληρο. Αγαπώ τα φεγγάρια του χειμώνα. Αυτά που μισοκρύβονται πίσω από τα σύννεφα και κοντοστέκονται στην αυθάδικη παρουσία της ομίχλης. Νιώθω πως πρέπει να τα υπερασπιστώ. Δεν έχουν τραγούδια να μιλούν γι΄αυτά, ούτε κοσμούν πολλές φωτογραφίες, τουλάχιστον όχι τόσες όσες αυτά του καλοκαιριού. Θέλω να ξέρουν ότι υποκλίνομαι στη θαμπή τους γοητεία, ότι θα τα κοιτώ πάντα με τα μάτια και την καρδιά μου ανοιχτά (και δεν θα τα εγκαταλείπω όταν τα χέρια μου παγώνουν ακουμπώντας στο μεταλλικό τηλεσκόπιο).
Του καλοκαιριού τα φεγγάρια όμως είναι αλλιώς... Με την αυτοπεποίθηση της όμορφης γυναίκας, αυτής που ξέρει πως τα βλέμματα στρέφονται πάνω της στο πέρασμά της, επιδεικνύουν τα κάλλη τους από ψηλά και περιμένουν να εισπράξουν το θαυμασμό. Και έχουν κι άλλα προσόντα... Εκτός από εμφάνιση διαθέτουν και μυαλό! Για να μην προκαλέσουν ζήλια και φθόνο αφήνουν λίγα από τα φτιασίδια τους να φτάσουν μέχρι εδώ. Ρίχνουν ένα μαγικό φως που σαν καλλυντικό φτιαγμένο με μυστική συνταγή απαλύνει ρυτίδες από κτίρια, πρόσωπα, ψυχές... Αυτή η φεγγαρόσκονη είναι ξελογιάστρα, είναι ξεμυαλίστρα σας λέω...
Κι αυτό το φεγγάρι του Αυγούστου, το πιο όμορφο απ΄όλα. Το πιο τραγουδισμένο, το πιο φωτογραφημένο, το πιο παινεμένο. Αυτό που γίνεται η αφορμή φιλιά να αλλάξουν χείλη, αυτό που ακούει κάθε χρονιά όρκους ερωτευμένων και κρατάει τα μυστικά τους, αυτό που κάνει μέχρι και τα αρχαία μνημεία να συμμετέχουν στη γιορτή του. Αυτό με πήρε σήμερα από το χέρι...
Το κοιτώ και στα αυτιά μου έρχεται της Μούσχουρη η φωνή με το χάρτινο φεγγαράκι της. Το κοιτώ και ο Μπιθικώτσης τραγουδάει για μένα το ¨φεγγάρι μάγια μου ΄κανες¨. Το κοιτώ και σκέφτομαι ότι θα το πιω απόψε, όπως ο Πουλόπουλος για να μεθύσω. Το κοιτώ και ξέρω πως η βόλτα του θα είναι στης αγάπης μου την πόρτα. Μα πιο πολύ απ΄όλα το κοιτώ και ακούω το Ρίτσο μιλώντας εκ μέρους της ηλικιωμένης γυναίκας με τα μαύρα να απευθύνεται στο νέο:
¨ Άφησέ με να έρθω μαζί σου. Τι φεγγάρι απόψε! Είναι καλό το φεγγάρι, - δε θα φαίνεται που άσπρισαν τα μαλλιά μου. Το φεγγάρι θα κάνει πάλι χρυσά τα μαλλιά μου. Δε θα καταλάβεις. Άφησέ με να έρθω μαζί σου...
...Το ξέρω πως καθένας μοναχός πορεύεται στον έρωτα, μοναχός στη δόξα και στο θάνατο. Το ξέρω. Το δοκίμασα. Δεν ωφελεί. Άφησε με να έρθω μαζί σου...¨
Ελάτε πιο κοντά να σας πω ένα μυστικό. Υπάρχει κι άλλος ένας λόγος που το Αυγουστιάτικο φεγγάρι ξεχωρίζει. Γλυκαίνει τη βραδιά και ζαλίζει τις νεράιδες. Τότε αυτές χορεύοντας πηγαίνουν προς το ποτάμι και λούζουν τα μαλλιά τους κάτω από το φεγγαρόφωτο, παίζοντας μεταξύ τους και γελώντας. Αν βρεθείτε εκεί κοντά και σιωπήσετε για λίγο μπορεί να ακούσετε το τραγούδι τους. Πρέπει να βιαστώ, να φτάσω πριν ξημερώσει...
Την καληνύχτα μου (πασπαλισμένη με φεγγαρόσκονη)
Κυριακή 2 Αυγούστου 2009
Καλή χρωματιστή αρχή!!!
Καλή αρχή! Ευχαριστώ για την πρόσκληση! Είναι τόσο χρωματιστή που δεν μπορώ να αντισταθώ... Και ποιος θα αρνιόταν δηλαδή να κοιτάξει μέσα από ένα καλειδοσκόπιο; Πόσο μάλλον να μπορεί να κουνά τα κρυσταλλάκια του και να συνδιαμορφώνει εικόνες...
Κοίταξα στο λεξικό, όχι σ΄όποιο κι όποιο, ¨Το μεγάλο λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας¨ λέει απ΄έξω, Α. Γεωργοπαπαδάκου και ομάδας φιλολόγων και να τι βρήκα: καλειδοσκόπιο, το: οπτικό όργανο που βασίζεται στην πολλαπλή ανάκλαση του φωτός από κάτοπτρα βαλμένα σε σχήμα γωνίας. Συνέχισα την αναζήτηση, ηλεκτρονικά αυτή τη φορά και η Βικιπαίδεια έγραφε: Το καλειδοσκόπιο είναι οπτικό όργανο που συνηθίζεται να χρησιμοποιείται ως παιδικό παιχνίδι. Πρόκειται για έναν σωλήνα που από τη μία άκρη του τοποθετείται στο μάτι του χρήστη και από την άλλη έχει διαφανές κάλυμμα που επιτρέπει τη διέλευση του φωτός. Στο εσωτερικό, κατά μήκος του σωλήνα βρίσκονται κάτοπτρα, ενώ το διαφανές κάλυμμα στην άκρη του είναι διπλό και στο εσωτερικό του βρίσκονται μικρά κομμάτια από γυαλί. Τα κάτοπτρα αντανακλούν το εισερχόμενο φως με τέτοιο τρόπο ώστε εμφανίζονται συμμετρικές εικόνες από τα μικρά κομμάτια γυαλί. Με την περιστροφή του σωλήνα τα κομματάκια κινούνται και έτσι δημιουργούνται διαφορετικοί σχηματισμοί.
Είτε ως όργανο, είτε ως παιχνίδι παιδικό μπορεί με μια μικρή, πολύ μικρή, σχεδόν ανεπαίσθητη κίνηση να αλλάζει εικόνες, έχοντας στη φαρέτρα του τα ίδια πάντα κομματάκια γυαλιού. Το πως αντανακλάται το φως κάνει τη διαφορά…Και η διαφορά μπορεί να είναι μικρή ή μεγάλη, εντυπωσιακή ή λιγότερο, αλλά πάντα έκπληξη. Ποτέ δεν είναι το ίδιο, αυτή νομίζω είναι η αξία του…
Ξεκινάμε κουνώντας τα γυαλάκια και ελπίζοντας ότι μπορεί να αρέσουν και σε άλλους οι εικόνες που σχηματίζονται! Και αν δεν λειτουργήσει ως όργανο, θα είναι τουλάχιστον ένα χαρούμενο παιχνίδι!
Φέρτε το μάτι κοντά να βλέπετε…
ΥΓ: Είμαι η Fidget Rainbowweb, αλήθεια σας λέω. Έψαχνα να βρω πως θα υπογράφω, δεν είχα πολύ έμπνευση και αναζήτησα το νεραϊδένιο μου όνομα. Έβαλα αυτό της ταυτότητας και αυτή είναι η αντιστοιχία.(Για τους δύσπιστους http://neraidokosmos1.wordpress.com/onoma/). Κι αν θέλετε να μάθετε για τη Fidget Rainbowweb, στο νεραϊδόκοσμο λένε ότι φέρνει τύχη. Ζει σε δασωμένες περιοχές κοντά σε δηλητηριώδη μανιτάρια. Μπορεί να τη δει κανείς μόνο στην ομίχλη νωρίς το πρωί. Φοράει κόκκινα με άσπρες βούλες, σαν τα μανιτάρια. Έχει πολύχρωμα φτερά σαν πεταλούδα.
Αφετηρία
Καλή αρχή και θα δούμε πως θα βγει
Να δούμε θα έχει απ’όλα ? Καλειδοσκόπιο είναι αυτό τι στο καλό!!!
Τα μάτια ανοικτά
Τα αυτιά τεντωμένα
Οι αισθήσεις σε επαγρύπνηση
Και η διάθεση μεγάλη
Οι προσκλήσεις έφυγαν...